Forventningene våre for London

Gjennom opphaldet i London forventar eg (Siril) praksis som er annleis enn i Norge. Eg forventar fleire kulturar, og fleire forskjellege personar med både annleis bakgrunn og religion. Sjølvsagt håpar eg og at det blir tid til både shopping og andre kjekke ting på fritida. 

Gjennom opphaldet i London forventar eg (Kristine) å lære om nye kulturar og miljø både i vertsfamilien og arbeidsplassen. Det vil bli spennande å sjå kor ulikt arbeidsplassen er i forhold til heime i Norge. Eg og Siril bur hos ei koseleg dame som er veldig forståelsefull og lett å snakke med, vi trivast godt hos ho og gledar oss til å bli betre kjent med ho og hennas kultur. Eg gledar meg til å oppleve og lære nye ting, bli betre i engelsk og ikkje minst få shoppe litt (sjølvsagt). Dette vil absolutt bli ei opplevelse for livet. :) 

-Siril og Kristine 

Riverview Lodge Care Home - Siril

Hei! No er ei veke med praksis gjennomført. Praksisen i London har som forventa, vert litt annleis enn praksisen heime i Noreg. Her i London får vi ikkje vere med i stell. Det betyr at arbeidet vårt går ut på å kommunisere, servere, og aktivisere pasientane. Eg har også observert at pasientane på sjukeheimen i London verkar fysisk friskare enn pasientane på sjukeheimen eg har jobba på i Noreg. Nesten alle går sjølve utan hjelpemiddel, sjølv om mange er rundt 90 år.

Arbeidsdagen begynner med å servere pasientane frukost. Det blir sjølvsagt også servert te til alle måltid. Etter frukost går det for det meste i å snakke med pasientane. Veldig mange av pasientane er glade i å prate. Noko som gjer det enklare for oss norske studentar å kommunisere med dei. Det gjer også at vi får lært oss betre engelsk enda raskare, sidan vi får brukt språket heile tida. På sjukeheimen er det alltid musikk. Og pasientane nynnar med og held takta. På arbeidsplassen er det mange spel. Eit spel som vi spelte med pasientane var Domino. Andre ting vi gjor for å aktivisere pasientane var å ta på manikyr på dei som ønska. Vi gjekk og tur rundt i hagen og kosa oss i dei gode 15 varmegradene. 

-Siril

Northwood Nursing Home -Kristine

Eg jobbar på Northwood Nursing Home, det er ein sjukeheim med mentalt sjuke pasientar over 40 år. Første veka er overstått og eg har fått opplevd litt av kvart på arbeidsplassen. Arbeidsdagen min er frå kl 08.00-15.30. For meg tar det ca 1 time å komme meg til jobb, først må eg gå 5 minutt til ein buss som eg må ta i 20 min også overgrunn i 20 min og til slutt 10 minutt å gå. 

Dagen går eigentleg i det samme kvar dag, det starta med stell der eg dessverre har fått opplevd ikkje berre positive opplevelsar men også litt negative opplevelsar, som til dømes nokre pleiara utnytta oss studenta til å gjere "drittjobben".. men hey sånt skjer vel på dei fleste arbeidsplassar og ikkje berre med studentar ;) i stell er dei også veldig hardhendte mot pasientane som eg synest er ubehageleg å sjå. Ein anna ting eg merkar er at dei ikkje er særlig hygieniske verken i stell eller generelt. Dei vaskar aldri henda og har ikkje heile tida på hanska når det trengs. Så eg merka at nokre ting er veldig ulikt frå heime i Norge. Etter stell sitter vi å snakkar med pasientane til det er lunsj, eg er veldig imponert over den gode maten dei får servert, vi er så heldige at vi får samme mat som pasientane når vi er ferdige å mate dei. Det blir alltid servert te til kvart måltid. Mellom kvart måltid er det aktivitetar som foregår, til dømes tegning, spill og sang.

Sidan det er ein sjukeheim for mentale er det mykje støy og skrik heile dagen, om det ikkje er den eine så er det den andre. Pasientane kan også plutseleg bli hardthend og voldeleg mot oss. Eg har blitt både spytta, sparka og bitt. Men dei kan også vere veldig hyggelege og kysse handa mi og seie " I love you" en million gongar. Dei har veldig humørsvinging. Dei fleste er også dement der, så det blir mykje gjentaking, men det har eg erfaring med sidan eg har jobba på skjerma(dement) avdeling før.

Ellers har det vore ein interessant og lærerik veke på arbeidplassen, og eg gledar meg til å observere og lære nye ting.

-Kristine